توضیحات:
-
به نام خدا
بشر برای ساخت آتش در ابتدا از سنگ‌های آتش‌زنه و یا چرخاندن یک چوب نوک تیز بر روی صفحه و قرار دادن ماده خشک در کنار آن استفاده کرد و پس از آن با شناخت مواد شیمیایی مختلف و ترکیب آن‌ها به روش‌های آسان‌تری دست یافت. کبریت‌سازی
بسیاری از اختراعات و اکتشافات بشر به طور اتفاقی و غیر منتظره در حین کار با ابزار و مواد مختلف پدید آمدند. اولین کبریت نیز توسط داروساز انگلیسی به نام جان واکر ساخته شد. او در حین کار با تعدادی ماده شیمیایی از تکه چوبی برای مخلوط کردن آن‌ها استفاده کرده و سپس برای تمیز کردن چوب، آن را بر سطحی کشید و در عین ناباوری تکه چوب آتش گرفت. کبریت‌های اولیه از موادی ساخته می‌شدند که آتش را به اطراف پرتاب کرده و خطر آفرین بودند. در طول زمان و با کشفیات بعدی کبریت‌های بی‌خطر به جهان راه یافتند.
صنعت کبریت‌سازی، از صنایع قدیمی در ایران است که قدمت آن به ۱۰۰ سال می‌رسد. اولین کارخانه کبریت‌سازی در تبریز و به نام کبریت توکلی ساخته شد. در سال‌های بعد، از بقایای چوب‌های استفاده شده در این کارخانه برای تولید نئوپان استفاده شد که تحول عظیم دیگری در صنایع چوبی کشور ایجاد کرد. کبریت‌ها از قطعه چوب‌های باریک و کوچک که نوک آن به گوگرد و دیگر مواد شیمیایی آغشته شده، ساخته می‌شوند که با مالش آن بر روی بدنه جعبه کبریت بر اثر اصطکاک آتش تولید می‌گردد. در ساخت چوب کبریت اغلب از چوب درخت صنوبر استفاده می‌شود و بخشی از این درختان به صورت انحصاری به کارخانه کبریت‌سازی تعلق می‌گیرد. عمده چوب‌های مورد نیاز ما در تولید کبریت، تنها از کشور چین و به صورت خلال‌های آماده به کشور وارد می‌شوند.
تولید کبریت بدون چوب و فراورده‌های آن امکان‌پذیر نیست؛ زیرا چوب عایق گرما و بوده و در اثر گرمای زیاد داغ نشده و در سرما نیز یخ نمی‌زند. بی‌شک جنگل‌ها از مهم‌ترین عناصر در تأمین رفاه و آسایش جوامع بشری و اساس بسیاری از صنایع در جهان هستند. نیاز جهان به چوب تا اندازه‌ای است که حتی با تدابیر به کار رفته برای جبران چوب‌های برداشتی، کماکان به دلیل بالا بودن تقاضا، جنگل‌ها با مشکلات زیست‌محیطی و بحران مواجه شده‌اند.
معمولاً ساخت کبریت نیازمند تکنولوژی خاص و منحصر به فردی نبوده و بسیاری از کشورها قادر به تولید آن هستند. از مهم‌ترین کشورهای سازنده کبریت، چین، پاکستان، ترکیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس را می‌توان نام برد.